Μικρός Παρακλητικός Κανόνας

Ψαλλομένου εν πάση περιστάσει και εν θλίψει ψυχής.

Ποιήμα Θεοστηρίκτου μοναχού (ή Θεοφάνους).

Ευλογήσαντος του ιερέως λέγομεν τον παρόντα ψαλμόν.

Ψαλμός ΡΜΒ΄(142)

Κύριε εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τή αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σου. Και μή εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ' εμέ τό πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασιν των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε τό πνεύμά μου. Μή αποστρέψης τό πρόσωπόν σου απ' εμού και ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι τό πρωί τό έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα. Γνώρισόν μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, πρός σέ κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ εί ο Θεός μου. Τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τώ ελέει σου εξολεθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου ότι εγώ δούλός σού ειμί.

Και ευθύς το, Θεός Κύριος, εξ εκατέρων των χορών ως εξής:

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ, α'. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, και επικαλείσθε τό όνομα τό άγιον αυτου.

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ, β'. Πάντα τά έθνη εκύκλωσάν με, και τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτους,

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ, γ'. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, και εστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.

Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.

Είτα τα παρόντα τροπάρια.

Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί και ταπεινοί και προσπέσωμεν εν μετανοία, κράζοντες εκ βάθους ψυχής, Δέσποινα, βοήθησον εφ' ημίν σπλαγχνισθείσα, σπεύσον, απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων, μή αποστρέψης σούς δούλους κενούς, σέ γάρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.

Δόξα... Και νυν...

Ου σιωπήσωμέν ποτε, Θεοτόκε, τάς δυναστείας σου λαλείν οι ανάξιοι, ειμή γάρ σύ προΐστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων, τίς δέ διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σού, σούς γάρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.

Ψαλμός Ν’ (50)

Ελέησόν με, ο Θεός, κατά τό μέγα ελεός σου και κατά τό πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου. Επί πλείον πλύνόν με από τής ανομίας μου και από τής αμαρτίας μου καθάρισόν με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω και η αμαρτία μου ενώπιόν μού εστιν διά παντός. Σοί μόνω ήμαρτον και τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου και νικήσης εν τώ κρίνεσθαί σε. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησέ με η μήτηρ μου. Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τά άδηλα και τά κρύφια τής σοφίας σου εδήλωσάς μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστά τεταπεινωμένα. Απόστρεψον τό πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός και πνεύμα ευθές εγκαινισον εν τοίς εγκάτοις μου. Μή απορρίψης με από του προσώπου σου και τό Πνεύμα σου τό άγιόν μή αντανέλης απ' εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με. Διδάξω ανόμους τάς οδούς σου και ασεβείς επί σέ επιστρέψουσι. Ρύσαί με εξ αιμάτων, ο Θεός, ο Θεός τής σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ανοίξεις και τό στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία σου την Σιων και οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριόν σου μόσχους.

Ωδή α'

«Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν και την αιγυπτίαν μοχθηρίαν διαφυγών, ο Ισραηλίτης ανεβόα, Τώ Λυτρωτή και Θεώ ημών άσωμεν».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς, πρός σέ καταφεύγω, σωτηρίαν επιζητων. Ώ Μήτερ του Λόγου και παρθένε, των δυσχερών και δεινών με διάσωσον.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Παθών με ταράττουσι προσβολαί, πολλής αθυμίας, εμπιπλώσαί μου την ψυχήν, ειρήνευσον, Κόρη, τή γαλήνη, τή του Υιού και Θεού σου, Πανάμωμε.

Δόξα..

Σωτήρα τεκούσάν σε και Θεόν, δυσωπώ, Παρθένε, λυτρωθήναί με των δεινών, σοί γάρ νυν προσφεύγων ανατείνω και την ψυχήν και την διάνοιαν.

Και νύν... Αμήν.

Νοσούντα τό σώμα και την ψυχήν, επισκοπής θείας και προνοίας τής παρά σού, αξίωσον, μόνη Θεομήτορ, ώς αγαθή αγαθού τε λοχεύτρια.

Ωδή γ'

«Ουρανίας αψίδος, οροφουργέ Κύριε και τής εκκλησίας δομήτορ, σύ με στερέωσον, εν τή αγάπη τή σή, των εφετων η ακρότης, των πιστων τό στήριγμα, μόνε φιλάνθρωπε».

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Προστασίαν και σκέπην ζωής εμής τίθημι, σε θεογεννήτορ παρθένε, σύ με κυβέρνησον, πρός τόν λιμένα σου, των αγαθών η αιτία, των πιστων τό στήριγμα, μόνη πανύμνητε.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Ικετεύω, παρθένε, τόν ψυχικόν τάραχον και τής αθυμίας την ζάλην, διασκεδάσαι μου, σύ γάρ, Θεόνυμφε, τόν αρχηγόν τής γαλήνης, τόν Χριστόν εκύησας, μόνη πανάχραντε.

Δόξα...

Ευεργέτην τεκούσα, τόν των καλών αίτιον, τής ευεργεσίας τόν πλούτον, πάσιν ανάβλυσον, πάντα γάρ δύνασαι, ώς δυνατόν εν ισχύϊ, τόν Χριστόν κυήσασα, θεομακάριστε.

Και νύν... Αμήν

Χαλεπαίς αρρωστίαις και νοσεροίς πάθεσιν, εξεταζομένω, παρθένε, σύ μοι βοήθησον, των ιαμάτων γάρ ανελλιπή σε γινώσκω, θησαυρόν, πανάμωμε, τόν αδαπάνητον.

Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου, Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σέ καταφεύγομεν, ώς άρρηκτον τείχος και προστασίαν.

Eπίβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος.

Κάθισμα

Πρεσβεία θερμή και τείχος απροσμάχητον, ελέους πηγή, του κόσμου καταφύγιον, εκτενώς βοώμέν σοι, Θεοτόκε δέσποινα, πρόφθασον και εκ κινδύνων λύτρωσαι ημάς, η μόνη ταχέως προστατεύουσα.

Ωδή δ'

«Εισακήκοα, Κύριε, τής οικονομίας σου τό μυστήριον, κατενόησα τά έργα σου και εδόξασά σου την θεότητα».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Tών παθών μου τόν τάραχον, η τόν κυβερνήτην τεκούσα Κύριον και τόν κλύδωνα κατεύνασον των εμών πταισμάτων, θεονύμφευτε.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Ευσπλαγχνίας την άβυσσον επικαλουμένω τής σής παράσχου μοι, η τόν εύσπλαγχνον κυήσασα και σωτήρα πάντων των υμνούντων σε.

Δόξα...

Απολαύοντες, πάναγνε, των σών δωρημάτων ευχαριστήριον, αναμέλπομεν εφύμνιον, οι γινώσκοντές σε θεομήτορα.

Και νύν... Αμήν.

Οι ελπίδα και στήριγμα και τής σωτηρίας τείχος ακράδαντον, κεκτημένοι σε, πανύμνητε, δυσχερείας πάσης, εκλυτρούμεθα.

Ωδή ε'

«Φώτισον ημάς τοίς προστάγμασί σου, Κύριε και τώ βραχίονί σου τώ υψηλώ, την σήν ειρήνην παράσχου ημίν, φιλάνθρωπε».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Έμπλησον, Aγνή, ευφροσύνης την καρδίαν μου, την σήν ακήρατον διδούσα χαράν, τής ευφροσύνης η γεννήσασα τόν αίτιον.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Λύτρωσαι ημάς, εκ κινδύνων, Θεοτόκε αγνή, η αιωνίαν τεκούσα λύτρωσιν και την ειρήνην την πάντα νούν υπερέχουσαν.

Δόξα...

Λύσον την αχλύν των πταισμάτων μου, θεόνυμφε, τώ φωτισμώ τής σής λαμπρότητος, η φώς τεκούσα, τό θείον και προαιώνιον.

Και νύν... Αμήν.

Ίασαι, αγνή, των παθών μου την ασθένειαν, επισκοπής σου αξιώσασα και την υγείαν τή πρεσβεία σου παράσχου μοι.

Ωδή ς'

«Την δέησιν εκχεώ πρός Κύριον και αυτώ απαγγελώ μου τάς θλίψεις, ότι κακών η ψυχή μου επλήσθη και η ζωή μου τώ Άδη προσήγγισε και δέομαι ώς Iωνάς, Εκ φθοράς, ο Θεός με ανάγαγε».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Θανάτου και τής φθοράς ώς έσωσεν, εαυτόν εκδεδωκώς τώ θανάτω, την τή φθορά και θανάτω μου φύσιν κατασχεθείσαν, παρθένε, δυσώπησον, τόν Κύριόν σου και Υιόν, τής εχθρών κακουργίας με ρύσασθαι.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Προστάτιν σε τής ζωής επίσταμαι και φρουράν ασφαλεστάτην, παρθένε, των πειρασμών διαλύουσαν όχλον και επηρείας δαιμόνων ελαύνουσαν και δέομαι διαπαντός, Εκ φθοράς των παθών μου ρυσθήναί με.

Δόξα...

Ως τείχος καταφυγής κεκτήμεθα και ψυχών σε παντελή σωτηρίαν και πλατυσμόν εν ταίς θλίψεσι, κόρη και τώ φωτί σου αεί αγαλλόμεθα. Ώ δέσποινα και νυν ημάς, των παθών και κινδύνων διάσωσον.

Και νύν... Αμήν.

Εν κλίνη νυν ασθενών κατάκειμαι και ουκ έστιν ίασις τή σαρκί μου, αλλ' η Θεόν και σωτήρα του κόσμου και τόν λυτήρα των νόσων κυήσασα, σού δέομαι τής αγαθής, εκ φθοράς νοσημάτων ανάστησον.

Άχραντε, η διά λόγου τόν Λόγον ανερμηνεύτως, επ' εσχάτων των ημερών τεκούσα δυσώπησον, ώς έχουσα μητρικήν παρρησίαν.

Κοντάκιον.

Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντε, μεσιτεία πρός τόν ποιητήν αμετάθετε, μή παρίδης αμαρτωλών δεήσεων φωνάς, αλλά πρόφθασον ώς αγαθή, εις την βοήθειαν ημών των πιστώς κραυγαζόντων σοι, Τάχυνον εις πρεσβείαν και σπεύσον εις ικεσίαν, η προστατεύουσα αεί, Θεοτόκε, των τιμώντων σε.

Είτα το α’ αντίφωνον των αναβαθμών.

Εκ νεότητός μου, πολλά πολεμεί με πάθη, αλλ' αυτός αντιλαβού και σώσον, Σωτήρ μου. (δίς)

Οι μισούντες Σιών αισχύνθητε από του Κυρίου, ώς χόρτος γάρ πυρί έσεσθε απεξηραμμένοι. (δίς)

Δόξα...

Αγίω Πνεύματι πάσα ψυχή ζωούται και καθάρσει υψούται, λαμπρύνεται, τή Τριαδική Μονάδι ιεροκρυφίως.

Και νυν... Αμήν.

Αγίω Πνεύματι αναβλύζει τά τής χάριτος ρείθρα, αρδεύοντα άπασαν την κτίσιν πρός ζωογονίαν.

Και ευθύς το προκείμενον

Μνησθήσομαι του ονόματός σου εν πάση γενεά και γενεά.

Στίχ. Άκουσον, θύγατερ και ίδε και κλίνον τό ούς σου και επιλάθου του λαού σου και του οίκου του πατρός σου και επιθυμήσει ο Βασιλεύς του κάλλους σου.

Ο ιερεύς. Και υπέρ του καταξιωθήναι ημάς.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ Εκ του κατά Λουκάν. Κεφ. Α’ 39-49 και 56.

Εν ταίς ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής εις πόλιν Ιούδα και εισήλθεν εις τόν οίκον Ζαχαρίου και ησπάσατο την Ελισάβετ. Και εγένετο, ως ήκουσεν η Ελισάβετ τόν ασπασμόν τής Μαρίας, εσκίρτησε τό βρέφος εν τή κοιλία αυτής και επλήσθη Πνεύματος αγίου η Ελισάβετ και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν, Ευλογημένη σύ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός τής κοιλίας σου. Και πόθεν μοι τουτο, ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου πρός με; Ιδού γαρ, ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τά ώτά μου, εσκίρτησε τό βρέφος εν αγαλλιάσει εν τή κοιλία μου. Και μακαρία η πιστεύσασα, ότι έσται τελείωσις τοίς λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. Και είπε Μαριάμ, Μεγαλύνει η ψυχή μου τόν Κύριον και ηγαλλίασε το πvεύμα μου επί τώ Θεώ τώ σωτήρι μου, ότι επέβλεψεν επί τήv ταπείvωσιν τής δούλης αυτου. Ιδού γάρ από του νύvμακαριούσί με πάσαι αι γεvεαί. Ότι εποίησέ μοι μεγαλεία ο Δυvατός και άγιοv τό όvομα αυτου. Έμεινε δέ Μαριάμ σύv αυτή ωσεί μήvας τρείς και υπέστρεψεν εις τόν οίκοv αυτής.

Δόξα.

Πάτερ, Λόγε, Πνεύμα, Τριάς η εν Μονάδι, εξάλειψον τά πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Και νυν. Αμήν.

Ταίς τής Θεοτόκου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τά πλήθη των εμών εγκλημάτων.

Είτα.

Στίχ. Ελέησόν με, ο Θεός, κατά τό μέγα έλεός σου και κατά τό πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου.

Μή καταπιστεύσης με ανθρωπίνη προστασία, Παναγία δέσποινα, αλλά δέξαι δέησιν του ικέτου σου, θλίψις γάρ έχει με, φέρειν ου δύναμαι των δαιμόνων τά τοξεύματα, σκέπην ου κέκτημαι, ουδέ πού προσφύγω ο άθλιος, πάντοθεν πολεμούμενος και παραμυθίαν ουκ έχων, πλήν σου. Δέσποινα του κόσμου, ελπίς και προστασία των πιστων, μή μου παρίδης την δέησιν, τό συμφέρον ποίησον.

Ουδείς προστρέχων επί σοί κατησχυμμένος από σού εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ' αιτείται την χάριν και λαμβάνει τό δώρημα, πρός τό συμφέρον τής αιτήσεως.

Μεταβολή των θλιβομένων, απαλλαγή των ασθενούντων υπάρχουσα, Θεοτόκε Παρθένε, σώζε πόλιν και λαόν, των πολεμουμένων η ειρήνη, των χειμαζομένων η γαλήνη, η μόνη προστασία των πιστων.

Ωδή ζ'

«Οι εκ τής Ιουδαίας καταντήσαντες Παίδες εν Βαβυλώνι ποτέ, τή πίστει τής Τριάδος, την φλόγα τής καμίνου κατεπάτησαν ψάλλοντες, Ο των πατέρων ημών Θεός ευλογητός εί».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Την ημών σωτηρίαν ώς ηθέλησας, Σώτερ, οικονομήσασθαι, εν μήτρα τής Παρθένου κατώκησας τώ κόσμω, ήν προστάτιν ανέδειξας, Ο των πατέρων ημών Θεός, ευλογητός εί.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Θελητήν του ελέους όν εγέννησας, μήτερ αγνή, δυσώπησον, ρυσθήναι των πταισμάτων, ψυχής τε μολυσμάτων, τους εν πίστει κραυγάζοντας, Ο των πατέρων ημών Θεός ευλογητός εί.

Δόξα...

Θησαυρόν σωτηρίας και πηγήν αφθαρσίας την σέ κυήσασαν και πύργον ασφαλείας και θύραν μετανοίας, τοίς κραυγάζουσιν έδειξας, Ο των πατέρων ημών Θεός, ευλογητός εί.

Καν νύν... Αμήν.

Σωμάτων μαλακίας και ψυχών αρρωστίας, θεογεννήτρια, των πόθω προσιόντων τή σκέπη σου τή θεία, θεραπεύειν αξίωσον, η τόν σωτήρα Χριστόν ημίν αποτεκούσα.

Ωδή η'

«Τόν Βασιλέα των ουρανών, όν υμνούσι, στρατιαί των Αγγέλων υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Τους βοηθείας τής παρά σού δεομένους μή παρίδης, παρθένε, υμνούντας και υπερυψούντάς σε, κόρη, εις αιώνας.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Των ιαμάτων τό δαψιλές επιχέεις, τοίς πιστώς υμνούσί σε, παρθένε και υπερυψούσι τόν άφραστόν σου τόκον.

Δόξα...

Τάς ασθενείας μου τής ψυχής ιατρεύεις και σαρκός τάς οδύνας, παρθένε, ίνα σέ δοξάζω την κεχαριτωμένην.

Και νύν... Αμήν.

Των πειρασμών σύ τάς προσβολάς εκδιώκεις και παθών τάς εφόδους, παρθένε, όθεν σε υμνούμεν εις πάντας τους αιώνας.

Ωδή θ'

«Κυρίως Θεοτόκον σέ ομολογούμεν οι διά σού σεσωσμένοι, παρθένε αγνή, σύν ασωμάτων χορείαις σέ μεγαλύνοντες».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Ροήν μου των δακρύων μή αποποιήσης, η τόν παντός εκ προσώπου πάν δάκρυον αφηρηκότα, παρθένε, Χριστόν κυήσασα.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς

Χαράς μου την καρδίαν πλήρωσον, παρθένε, η τής χαράς δεξαμένη τό πλήρωμα, τής αμαρτίας την λύπην εξαφανίσασα.

Δόξα...

Λιμήν και προστασία των σοί προσφευγόντων, γενού Παρθένε και τείχος ακράδαντον, καταφυγή τε και σκέπη και αγαλλίαμα.

Και νύν... Αμήν.

Φωτός σου ταίς ακτίσι λάμπρυνον, παρθένε, τό ζοφερόν τής αγνοίας διώκουσα, τους ευσεβώς Θεοτόκον σέ καταγγέλλοντας.

Κακώσεως εν τόπω τώ τής ασθενείας, ταπεινωθέντα, παρθένε, θεράπευσον, εξ αρρωστίας εις ρώσιν μετασκευάζουσα.

Και ευθύς.

Άξιόν εστιν ώς αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και μητέρα του Θεού ημών.

Την τιμιωτέραν των Χερουβίμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφίμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.

Μεγαλυνάρια.

Την υψηλοτέραν των ουρανών και καθαρωτέραν λαμπηδόνων ηλιακών, την λυτρωσαμένην ημάς εκ τής κατάρας, την δέσποιναν του κόσμου ύμνοις τιμήσωμεν.

Από των πολλών μου αμαρτιών ασθενεί τό σώμα, ασθενεί μου και η ψυχή, πρός σέ καταφεύγω, την κεχαριτωμένην, ελπίς απηλπισμένων, σύ μοι βοήθησον.

Δέσποινα και μήτηρ του λυτρωτου, δέξαι παρακλήσεις αναξίων σών ικετων, ίνα μεσιτεύσης πρός τόν εκ σού τεχθέντα, Ώ δέσποινα του κόσμου, γενού μεσίτρια.

Ψάλλομεν προθύμως σοι την ωδήν νυν τή πανυμνήτω Θεοτόκω χαρμονικώς, μετά του Προδρόμου και πάντων των Αγίων, δυσώπει Θεοτόκε, του οικτειρήσαι ημάς.

Άλαλα τά χείλη των ασεβών, των μή προσκυνούντων την εικόνα σου την σεπτήν, την ιστορηθείσαν υπό του αποστόλου Λουκά ιερωτάτου, την Οδηγήτριαν.

Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, αποστόλων η δωδεκάς, οι άγιοι πάντες, μετά τής Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις τό σωθήναι ημάς.

Τρισάγιον. Παναγία Τριάς. Πάτερ ημών. Ότι σου εστίν.

Τροπάρια.

Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, πάσης γάρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι την ικεσίαν ώς Δεσπότη οι αμαρτωλοί προσφέρομεν, ελεήσον ημάς.

Δόξα.

Κύριε, ελέησον ημάς, επί σοί γάρ πεποίθαμεν, μή οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής των ανομιών ημών, αλλ' επίβλεψον και νυν ώς εύσπλαγχνος και λύτρωσαι ημάς εκ των εχθρών ημών, σύ γάρ εί Θεός ημών και ημείς λαός σου, πάντες έργα χειρών σου και τό όνομά σου επικεκλήμεθα.

Και νυν.

Τής ευσπλαγχνίας την πύλην άνοιξον ημίν, ευλογημένη Θεοτόκε. Ελπίζοντες εις σέ, μή αστοχήσωμεν, ρυσθείημεν διά σού των περιστάσεων, σύ γάρ εί η σωτηρία του γένους των χριστιανών.

Πάντων προστατεύεις, αγαθή, των καταφευγόντων εν πίστει τή κραταιά σου χειρί, άλλην γάρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί πρός Θεόν εν κινδύνοις και θλίψεσιν αεί μεσιτείαν, οι κατακαμπτόμενοι υπό πταισμάτων πολλών, μήτερ του Θεού του υψίστου, όθεν σοι προσπίπτομεν, ρύσαι πάσης περιστάσεως τους δούλους σου.

Πάντων θλιβομένων η χαρά και αδικουμένων προστάτις και πενομένων τροφή, ξένων τε παράκλησις και βακτηρία τυφλών, ασθενούντων επίσκεψις, καταπονουμένων σκέπη και αντίληψις και ορφανών βοηθός, μήτερ του Θεού του υψίστου, σύ υπάρχεις, άχραντε, σπεύσον, δυσωπούμεν, ρύσασθαι τους δούλους σου.

Δέσποινα, πρόσδεξαι τάς δεήσεις των δούλων σου και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.

Την πάσαν ελπίδα μου εις σέ ανατίθημι, μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.

Δι' ευχών των Αγίων Πατέρων ημών.

Ψάλλεται σε κάθε περίσταση και με συντριβή.

Ο Ιερέας: Ας είναι δοξασμένος ο Θεός μας αδιάκοπα, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες. Αμήν.

Ψαλμός ΡΜΒ΄(142)

Κύριε, άκουσε προσευχή μου, δέξου τη δέησή μου εν ονόματι της αληθείας σου, άκουσέ με εν ονόματι της δικαιοσύνης σου που προστατεύει κάθε αδικημένο. Και μη με κρίνεις τον δούλο σου, γιατί, αν θελήσεις να μας κρίνεις, δεν θα δικαιωθεί κανένας από τους ζωντανούς. Διότι κυνήγησε ο εχθρός (διάβολος) την ύπαρξή μου, ταπείνωσε και εξευτέλισε στην γη την ζωή μου. Και με κάθισε στα σκοτεινά μέρη του Άδη και κινδυνεύω να πάθω τα όσα παθαίνουν όσοι πέφτουνε στον Άδη. Γέμισε από αθυμία το πνεύμα μου, γέμισε από ταραχή μέσα μου η καρδιά μου. Θυμήθηκα παλιές ημέρες που με προστάτευες, και μελέτησα όλα τα έργα που έκανες για μένα, και γενικά μελετούσα τα έργα των χεριών Σου. Τότε σήκωσα τα χέρια μου, ενώ η ψυχή καιγόταν από πόθο ως η απότιστη γη. Γρήγορα άκουσέ με, Κύριε, γιατί με εγκαταλείπει το πνεύμα μου. Μη στρέψεις το πρόσωπό Σου μακριά από εμένα, γιατί θα γίνω όμοιος με τους νεκρούς που είναι στους τάφους. Κάνε με να ακούσω (νιώσω) το πρωί το έλεός Σου, γιατί σε Σένα έχω στηρίξει τις ελπίδες μου. Κάνε μου γνωστό, Κύριε, τον δρόμο στον οποίον πρέπει να βαδίζω, για να σε ευαρεστώ γιατί σε σένα ύψωσα την ψυχή μου. Απάλλαξέ με, από τους εχθρούς μου Κύριε, διότι κατέφυγα για προστασία σε Σένα. Δίδαξέ με, να εκτελώ το θέλημά Σου, διότι Εσύ είσαι ο Θεός μου. Το Πνεύμα σου το αγαθό, ας με οδηγεί πάντοτε στον ίσιο δρόμο της αληθείας σου. Χάρης του ονόματός σου θα μου δώσεις ζωή Με τη δικαιοσύνη Σου θα βγάλεις από τη θλίψη την ψυχή μου. Και με το έλεός Σου θα αφανίσεις τους εχθρούς μου. Και θα καταστρέψεις όλους εκείνους που θλίβουν την ψυχή μου, γιατί εγώ είναι δούλος Σου.

Και αμέσως λέει ο Χορός:

Ο Θεός και Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Ας είναι ευλογημένος αυτός που έρχεται εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ: Δοξολογείτε τον Κύριο και επικαλείσθε το άγιο όνομά Του.

Ο Θεός και Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Ας είναι ευλογημένος αυτός που έρχεται εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ: Όλα τα έθνη με περικύκλωσαν και – με την επίκληση – του ονόματος του Κυρίου, αμύνθηκα εναντίον τους.

Ο Θεός και Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Ας είναι ευλογημένος αυτός που έρχεται εν ονόματι Κυρίου.

Στίχ: Αυτό έγινε από τον Κύριο και είναι θαυμαστό στα μάτια μας.

Ο Θεός και Κύριος και φανερώθηκε σε μας. Ας είναι ευλογημένος αυτός που έρχεται εν ονόματι Κυρίου.

Τροπάρια

Ας τρέξουμε τώρα πρόθυμα στη Θεοτόκο εμείς οι αμαρτωλοί και οι ταπεινοί, κι ας πέσουμε στα γόνατα μετανοιωμένοι, φωνάζοντας δυνατά μέσα από τα βάθη της ψυχής μας: Βοήθησέ μας, Κυρία, δείχνοντας προς εμάς ευσπλαχνία. Τρέξε γρήγορα, χανόμαστε από τις πολλές μας αμαρτίες. Μη μας αφήσεις να φύγουμε οι δούλοι σου με άδεια χέρια, διότι εσύ είσαι η μοναδική μας ελπίδα.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα
Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων.

Ποτέ δεν θα πάψουμε να μιλούμε, Θεοτόκε, για τις θαυμαστές σου πράξεις εμείς οι ανάξιοι. Γιατί αν εσύ δεν πρωτοστατούσες μεσιτεύοντας, ποιος θα μας γλύτωνε από τόσους πολλούς κινδύνους; Ποιος μας διαφύλαξε μέχρι τώρα ελευθέρους; Δεν θα φύγουμε ποτέ, Κυρία, από κοντά σου, διότι πάντοτε σώζεις τους δούλους σου από κάθε είδους συμφορά.

Ψαλμός Ν΄ (50)

Ελέησέ με, Θεέ μου, σύμφωνα με το άπειρο έλεός Σου, και με την απέραντη ευσπλαχνία Σου εξάλειψε τη μεγάλη αμαρτία μου. Ακόμη περισσότερο, πλύνε με από το ρύπο της ανομίας μου κι από την αμαρτία μου καθάρισέ με. Γιατί έχω συναίσθηση της ανομίας μου και η αμαρτία μου βρίσκεται πάντοτε μπροστά μου. Σ’ εσένα μόνο αμάρτησα και τις αμαρτωλές μου πράξεις ενώπιόν Σου διέπραξα, για να δικαιωθείς έτσι για τις αποφάσεις Σου για μένα και εξέλθεις νικητής όταν Σε κατακρίνουν (χωρίς να γνωρίζουν). Κοίταξέ με γιατί με παράνομο τρόπο έγινε η σύλληψή μου (ως έμβρυο), και με την κλίση στην αμαρτία με κυοφόρησε η μητέρα μου. Κοίταξέ με γιατί Εσύ αγάπησες μονάχα την αλήθεια και μου φανέρωσες τα άγνωστα και απόκρυφα μυστήρια της σοφίας Σου. Θα με ραντίσεις με το έλεός σου σαν με φύλλα του αρωματικού φυτού υσσώπου και θα καθαριστώ. Θα με πλύνεις με τη χάρη Σου και θα γίνω πιο λευκός και από το χιόνι. Θα με κάνεις να αισθανθώ αγαλλίαση και ευφροσύνη, θα αγαλλιάσουν και τα κόκαλά μου, που ταπεινώθηκαν από τις αμαρτίες μου. Στρέψε μακριά το πρόσωπό Σου από τις αμαρτίες μου, και εξαφάνισε όλες τις ανομίες μου. Κτίσε μέσα μου καρδιά καθαρή, Θεέ μου, και με πνεύμα ευθύτητας και ειλικρίνειας ανακαίνισέ με εσωτερικά. Μη με αποδιώξεις από το πρόσωπό Σου και με περιφρονήσεις, και μη μου αφαιρέσεις το Πνεύμα Σου το Άγιο. Χάρισέ μου ξανά την αγαλλίαση που δίνει η σωτηρία Σου και με διάθεση και θέληση ισχυρή στήριξέ με. Θα διδάξω σ’ όλους αυτούς που παραβαίνουν το νόμο Σου, την οδό των εντολών Σου και θα επιστρέψουν οι αμαρτωλοί σ’ Εσένα. Ελευθέρωσέ με από την ενοχή των αιμάτων που έχυσα, Θεέ μου, Θεέ της σωτηρίας μου. Τότε η γλώσσα μου θα αγαλλιάσει και θα υμνήσει τη δικαιοσύνη Σου. Κύριε, τα κλεισμένα από τη ντροπή χείλη μου θ’ ανοίξεις και το στόμα μου θα σε υμνολογήσει. Γιατί αν επιθυμούσες θυσία υλική θα στην είχα προσφέρει. Όμως Εσένα δε Σε ικανοποιούν οι θυσίες των ζώων που καίγονται στο θυσιαστήριο. Θυσία αρεστή σ’ Εσένα είναι το συντετριμμένο για τις αμαρτίες της πνεύμα· Ο Θεός ποτέ δεν θα απορρίψει τη συντετριμμένη και ταπεινωμένη καρδιά. Δείξε την καλή Σου θέληση, Κύριε, και την αγάπη Σου και προς τη Σιών, κι ας χτιστούν τα τείχη της Ιερουσαλήμ. Τότε θα ευαρεστηθείς να δεχτείς μαζί με την πνευματική μας θυσία και τις υλικές θυσίες, όπως είναι οι προσφορές των καρπών και οι θυσίες ζώων στο θυσιαστήριο Σου.

Ωδή α΄

«Αφού πέρασε τη θάλασσα, σαν να ήταν ξηρά, και ξέφυγε την τυραννία της Αιγύπτου, ο Ισραηλιτικός λαός, φώναζε δυνατά: Τον λυτρωτή και Θεό μας να υμνήσουμε».

Τροπάρια

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Επειδή με ενοχλούν πολλοί πειρασμοί καταφεύγω σε σένα, επιζητώντας σωτηρία. Ω Μητέρα του Λόγου και Παρθένε, από τις δύσκολες συμφορές και από τα δεινά σώσε με.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Με αναστατώνουν οι προσβολές των παθών, γεμίζοντας την ψυχή μου με λύπη. Γι’ αυτό ειρήνευσέ με, Κόρη Πάναγνη, με τη γαλήνη που δίνει ο Υιός και Θεός σου.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Σε θερμοπαρακαλώ, Παρθένε, εσένα που γέννησες τον Σωτήρα και Θεό να με λυτρώσεις από τα δεινά. Γιατί καταφεύγοντας τώρα σε σένα, υψώνω την ψυχή και τον νου.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Είμαι άρρωστος στο σώμα και στην ψυχή και σε παρακαλώ να με αξιώσεις, να δεχτώ τη θεϊκή επίσκεψη και τη δική σου φροντίδα, εσύ η μόνη Μητέρα του Θεού, που κράτησες στην κοιλιά σου τον Αγαθό.

Ωδή γ΄

«Κύριε, δημιουργέ της στέγης του κόσμου, του ουρανίου θόλου, και ιδρυτή της Εκκλησίας, στερέωσέ με στη δική Σου αγάπη, Εσύ το πιο επιθυμητό πράγμα, το στήριγμα των πιστών μόνε Φιλάνθρωπε».

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Προστασία και σκέπη της ζωή μου, βάζω εσένα που γέννησες τον Θεό Παρθένα. Κυβέρνησέ με μέχρι να φτάσω στο λιμάνι σου, εσύ είσαι η αιτία των αγαθών, το στήριγμα των πιστών, η μόνη που σου πρέπουν όλοι οι ύμνοι.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Σε θερμοπαρακαλώ Παρθένα, να διώξεις την ψυχική μου ταραχή και τη ζαλάδα της θλίψης μου. Διότι εσύ, Νύφη του Θεού, κράτησες στην κοιλιά σου τον αρχηγό της γαλήνης, τον Χριστό, η μόνη Πανάχραντη

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Εσύ που γέννησες τον ευεργέτη των ανθρώπων, και τον αίτιο όλων των καλών, ανάβλυσε σε όλους μας τον πλούτο της ευεργεσίας. Διότι όλα μπορείς να τα κατορθώσεις, εσύ που έφερες στην κοιλιά σου τον Παντοδύναμο Χριστό, Θεομακάριστη.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Επειδή χτυπιέμαι από φοβερές αρρώστιες και νοσηρά πάθη, Παρθένα, βοήθησέ με. Γιατί σ’ αναγνωρίζω, σαν τον ανεξάντλητο θησαυρό των θεραπειών ,Πάναγνη, που προσφέρεται μάλιστα αδιάκοπα.

Σώσε από τους κινδύνους τους δούλους σου Θεοτόκε, διότι όλοι μετά από τον Θεό σε Σένα καταφεύγουμε, σαν αρράγιστο τείχος και προστασία.

Πολυύμνητη Θεοτόκε, ρίξε σπλαχνικό βλέμμα, στη φοβερή κακοπάθεια του σώματός μου, και θεράπευσε τον πόνο της ψυχής μου.

Μετά ακολουθεί το κάθισμα

Εσύ που είσαι θερμή μεσιτεία και απόρθητο τείχος, πηγή της ευσπλαχνίας και καταφύγιο του κόσμου, φωνάζουμε ασταμάτητα: Θεοτόκε, Δέσποινα, τρέξε και γλύτωσέ μας από τους κινδύνους, εσύ που μόνη μπορείς να μας προστατέψεις γρήγορα.

Ωδή δ΄

Κύριε, άκουσα για το μυστήριο της σωτηρίας, κατενόησα τα έργα σου και δόξασα τη Θεότητά Σου.

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Νύφη του Θεού, εσύ που γέννησες τον Κύριο τον Κυβερνήτη, καταπράυνε την ταραχή που φέρνουν τα πάθη μου και την τρικυμία των φταιξιμάτων μου.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Εσύ που κράτησες στην κοιλιά σου τον Σωτήρα όλων των υμνητών σου, τον σπλαχνικό, δώσε το άπειρο βάθος της ευσπλαχνίας σου σ’ εμένα που σε επικαλούμαι.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Αφού απολαύσαμε, Πάναγνη, τις δωρεές σου, ψάλλουμε ευχαριστήριο ύμνο, όσοι σε αναγνωρίζουμε ως Μητέρα του Θεού.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Εμείς που σε έχουμε ελπίδα και στήριγμα και ακλόνητο τείχος της σωτηρίας, Πανύμνητε, λυτρωνόμαστε από κάθε δυσκολία και δυσχέρεια.

Ωδή ε΄

«Κύριε, φώτισέ μας με τα προστάγματά Σου και με τον Παντοδύναμο βραχίονά Σου δώσε μας την δική σου ειρήνη, Εσύ που αγαπάς τους ανθρώπους».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Γέμισε, Αγνή, με ευφροσύνη την καρδιά μου, δίνοντας τη δική σου την ολοκάθαρη χαρά, εσύ που γέννησες τον αίτιο της ευφροσύνης.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Λύτρωσέ μας από κινδύνους, Θεοτόκε αγνή, εσύ που γέννησες την αιώνια λύτρωση και την ειρήνη που ξεπερνά κάθε νου.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Διάλυσε την ομίχλη των αμαρτημάτων μου, Νύφη του Θεού, με τον φωτισμό της λαμπρότητάς σου, εσύ που γέννησες– το θείον και προαιώνιο φως.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Θεράπευσε, Αγνή, των παθών μου την αρρώστια και αξιώνοντάς με να έχω την επίσκεψή σου και δώσε μου την υγεία με την μεσιτεία σου.

Ωδή ς΄

«Την προσευχή μου απλώνω προς τον Κύριο, και θα του αναφέρω τις θλίψεις μου, γιατί γέμισε από κακά η ψυχή μου και η ζωή μου πλησίασε στον Άδη. Και θερμοπαρακαλώ σαν τον Ιωνά: Θεέ, βγάλε με από τη φθορά».

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Εκείνος που μας έσωσε από τον θάνατο και τη φθορά, παραδίδοντας τον εαυτό Του στον θάνατο παρακάλεσε Παρθένε τον Κύριο και Υιό σου, να με σώσει από την κακουργία των εχθρών και να με σώσει την ύπαρξή μου την από τη φθορά και τον θάνατο.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Σε αναγνωρίζω ως προστάτη της ζωής μου, Παρθένε, και την πιο ασφαλή φρουρά που διαλύεις το πλήθος των πειρασμών και διώχνεις την επίδραση των δαιμόνων. Και σε θερμοπαρακαλώ ακατάπαυστα, να με γλυτώσεις από τη φθορά των παθών μου.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Ως τείχος που καταφεύγουμε σε έχουμε, Κόρη, και των ψυχών μας τέλεια σωτηρία και ανακούφιση στις θλίψεις και με το φως αγαλλιάζουμε. Δέσποινα, και τώρα διάσωσέ μας από τα πάθη και τους κινδύνους.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Βρίσκομαι τώρα στο κρεβάτι άρρωστος και δεν υπάρχει θεραπεία στο σώμα μου, αλλά εσύ που γέννησες τον Θεό και Σωτήρα του κόσμου και θεράποντα των ασθενειών, σε παρακαλώ αγαθή, σήκωσέ με από τη φθορά των ασθενειών.

Αμόλυντη, εσύ που γέννησες την εποχή εκείνη με ανερμήνευτο τρόπο τον Λόγον μόνον διά λόγου, παρακάλεσέ Τον με το μητρικό θάρρος που έχεις για εμάς.

Μετά ακολουθεί το κοντάκιο

Εσύ η προστασία των Χριστιανών και η αμετακίνητη μεσίτρια προς τον Δημιουργό, μη παραβλέπεις τις φωνές των δεήσεων των αμαρτωλών, αλλά τρέξε ως αγαθή, να βοηθήσεις εμάς που με πίστη σου φωνάζουμε: Γίνε γρήγορη σε μεσιτεία και σπεύσε σε ικεσία, εσύ Θεοτόκε, που πάντα προστατεύεις αυτούς που σε τιμούν.

Το α΄ Αντίφωνο των Αναβαθμών.

Από τη νεότητά μου, με πολεμούν πολλά πάθη, αλλά Εσύ κατάλαβέ με, και σώσε με Σωτήρα μου. (2 φορές)

Όσοι μισείτε τη Σιών, ντροπιαστείτε από τον Κύριο. Διότι θα ξεραθείτε όπως το χορτάρι στη φωτιά. (2 φορές)

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Με το Άγιο Πνεύμα ζωοποιείται κάθε ψυχή και με τον καθαρισμό της υψώνεται, φωτίζεται με ιερό μυστικό τρόπο από την Αγία Τριάδα.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Με το Άγιο Πνεύμα αναβλύζουν τα νερά της χάριτος που ποτίζουν όλη την κτίση, για να τη ζωογονήσουν.

Το Προκείμενο.

Θα υπενθυμίζω το όνομά σου σε όλες τις γενιές.

Άκουσε, κόρη και δες και γείρε το αυτί σου και λησμόνησε τον λαό σου και το σπίτι του πατέρα σου και τότε ο Βασιλιάς θα επιθυμήσει την ομορφιά σου.

Θα υπενθυμίζω το όνομά σου σε όλες τις γενιές.

Ο Ιερέας: Ας παρακαλέσουμε θερμά τον Κύριο και Θεό μας να μας αξιώσει να ακούσουμε το άγιο Ευαγγέλιο.

Ο Χορός: Κύριε, ελέησέ μας (τρεις φορές).

Ο Ιερέας: Αυτό που θα ακουστεί είναι σοφία. Σηκωθείτε όρθιοι, να ακούσουμε το άγιο Ευαγγέλιο. Η ειρήνη να έλθει σε όλους.

Ο Χορός: Και στο δικό σου πνεύμα.

Ο Ιερέας: Το Ανάγνωσμα είναι από το κατά Λουκά άγιο Ευαγγέλιο. Ας προσέξουμε.

Ο Χορός: Σου ανήκει δοξολογία, Κύριε. Σου ανήκει δοξολογία.

Ευαγγέλιο (Λουκ. α΄ 39, 49, 56)

Κατά τις ημέρες εκείνες σηκώθηκε η Μαριάμ και πήγε γρήγορα σε κάποια πόλη της ορεινής Ιουδαίας και μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και χαιρέτησε την Ελισάβετ. Και μόλις η Ελισάβετ άκουσε τον χαιρετισμό της Μαρίας, το βρέφος που ήταν στα σπλάχνα της πήδησε και πλημμύρισε η Ελισάβετ με Άγιο Πνεύμα και φώναξε με δυνατή φωνή: «Εσύ είσαι ευλογημένη– από τον Θεό – περισσότερο από όλες τις γυναίκες, ευλογημένο είναι και το παιδί που έχεις στα σπλάχνα σου! Αλλά πως μου έγινε αυτή η τιμή να με επισκεφθεί η Μητέρα του Κυρίου μου; Γιατί μόλις ήλθε στα αυτιά μου η φωνή του χαιρετισμού σου, πήδησε από χαρά το παιδί στα σπλάχνα μου. Και είναι μακαρία εκείνη, που πίστεψε ότι θα εκπληρωθούν τα λόγια που της είπε ο Κύριος». Είπε τότε η Μαριάμ: «Δοξάζει η ψυχή μου τον Κύριο και το πνεύμα μου νιώθει αγαλλίαση για τον Θεό, τον Σωτήρα μου, διότι είδε με ευμένεια την ταπεινή δούλη Του. Από τώρα θα με καλοτυχίζουν όλες οι γενιές, γιατί ο δυνατός Θεός έκανε σ’ εμένα θαυμάσια έργα». Η Μαριάμ έμεινε με την Ελισάβετ περίπου τρείς μήνες και μετά επέστρεψε στο σπίτι της.

Ο Χορός: Σε σένα ανήκει δοξολογία, Κύριε. Σε σένα δοξολογία.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Πατέρα, Λόγε και Πνεύμα, Τριάδα που υπάρχεις σε Μονάδα, σβήσε τα πολλά μου εγκλήματα.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Με τις μεσιτείες της Θεοτόκου, Θεέ μου, σβήσε τα πολλά μου εγκλήματα

Στην συνέχεια.

Στίχ: Ελέησέ με, Θεέ μου, σύμφωνα με το μεγάλο Σου έλεος, και με την πολλή ευσπλαχνία Σου, εξαφάνισε την αμαρτία μου.

Μη με εγκαταλείψεις, Παναγία Δέσποινα στην ανθρώπινη προστασία, αλλά δέξου τη δέηση του δούλου σου, διότι με κατέχει θλίψη, και δεν μπορώ να υποφέρω τα βέλη των δαιμόνων. Δεν έχω σκέπη ούτε ξέρω που να καταφύγω ο άθλιος που καταπολεμούμαι από παντού και δεν έχω καμία άλλη παρηγοριά και εκτός από εσένα. Δέσποινα του κόσμου, ελπίδα και προστασία των πιστών, μη παραβλέψεις τη δέησή μου, κάνε ό, τι με συμφέρει.

Αγνή Παρθένε Θεοτόκε, κανένας δεν φεύγει ντροπιασμένος από εκείνους που προστρέχουν προς εσένα, αλλά ζητά τη χάρη και παίρνει το δώρο σύμφωνα με το συμφέρον που έχει η αίτησή του.

Θεοτόκε Παρθένε, είσαι μεταβολή όσων θλίβονται, απαλλαγή όσων αρρωσταίνουν. Σώζε την πόλη και τον λαό, εσύ που είσαι η ειρήνη όσων πολεμούνται, η γαλήνη όσων βασανίζονται και η μόνη προστασία των πιστών.

Ωδή ζ΄

Οι νέοι που ήλθαν κάποτε από την Ιουδαία στη Βαβυλώνα, καταπάτησαν με την πίστη στην Αγία Τριάδα, τη φλόγα του καμινιού, ψάλλοντας: Θεέ των προγόνων μας είσαι δοξασμένος.

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Εσύ που ρύθμισες όπως θέλησες την σωτηρία μας, Σώτερ, αφού κατοίκησες στη μήτρα της Παρθένου την οποία ανέδειξες προστάτη του κόσμου. Θεέ των προγόνων μας είσαι δοξασμένος.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Αγνή Μητέρα, επειδή γέννησες Αυτόν που θέλει να ελεεί, παρακάλεσέ Τον θερμά να μας γλυτώσει από τα αμαρτήματα, και από τους μολυσμούς της ψυχής αυτούς που με πίστη κραυγάζουν: Θεέ των προγόνων μας, είσαι δοξασμένος.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Ως θησαυρό της σωτηρίας και πηγή αφθαρσίας, ανέδειξες Χριστέ, αυτήν που σε κράτησε στα σπλάχνα της και πύργο όπου κανείς βρίσκει ασφάλεια και θύρα μετανοίας, γι’ αυτούς που κραυγάζουν: Θεέ των προγόνων μας, είσαι δοξασμένος.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Θεοτόκε, εσύ που γέννησες τον Σωτήρα Χριστό για μας κάνε άξιους θεραπείας από τις αδιαθεσίες των σωμάτων και τις αρρώστιες των ψυχών, αυτούς που με πόθο έρχονται στη θεία σου προστασία.

Ωδή η΄

«Τον Βασιλιά των ουρανών, που τον υμνούν οι στρατιές των Αγγέλων, να τον υμνείτε και δοξολογείτε, σε όλους του αιώνες».

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Όσους έχουν ανάγκη τη βοήθειά σου, Παρθένε, μη τους παραβλέψεις, όλους εκείνους που σε υμνούν, Κόρη, και σε δοξολογούν αιώνια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Παρθένε, δίνεις άφθονες θεραπείες σ’ αυτούς που με πίστη σε υμνούν και δοξάζουν τον απερίγραπτο Υιό σου.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Παρθένε, θεραπεύεις τις αρρώστιες της ψυχής μου και τους πόνους του σώματος, για να δοξάζω εσένα τη Χαριτωμένη.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Των πειρασμών τις επιθέσεις και τις εφόδους των παθών, Παρθένε, διώχνεις μακριά γι’ αυτό σε υμνούμε σε όλους τους αιώνες.

Ωδή θ΄

«Αγνή Παρθένε, σε σένα ομολογούμε όσοι σωθήκαμε δια μέσου σου, ότι είσαι πραγματικά Θεοτόκος και σε δοξολογούμε μαζί με τους χορούς των Ασωμάτων Αγγέλων»

Τροπάρια.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Παρθένε, εσύ που κράτησες στα σπλάχνα σου τον Χριστό, ο Οποίος αφαίρεσε κάθε δάκρυ από κάθε πρόσωπο μη αποστραφείς τα δάκρυά μου που τρέχουν.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Παρθένε, γέμισε με χαρά την καρδιά μου, εσύ που δέχτηκες μέσα σου όλη τη χαρά αφού εξαφάνισε τα η λύπη της αμαρτίας.

Υπεραγία Θεοτόκε, σώσε μας

Παρθένε, γίνε γι’ αυτούς που καταφεύγουν σε σένα λιμάνι και προστασία και τείχος στερεό και καταφύγιο και σκέπη και αγαλλίαση.

Δόξα στον Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα

Παρθένε, φώτισε με τις ακτίνες του φωτός σου, αυτούς που με ευσέβεια σε ομολογούν Θεοτόκο, διώχνοντας το σκοτάδι της άγνοιας.

Και τώρα και πάντοτε και τους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

Παρθένε, θεράπευσέ με εμένα που ταπεινώθηκα από την πληγή στον τόπο της αρρώστιας, μετατρέποντας την αρρώστια σε υγεία.

Και αμέσως:

Αξίζει αληθινά να μακαρίζουμε εσένα την Θεοτόκο που σου πρέπουν μακαρισμοί και δεν έχεις κανένα ψεγάδι και είσαι η Μητέρα του Θεού μας.

Εγκωμιάζουμε εσένα που είσαι τιμιότερη από τα Χερουβίμ κι ασύγκριτα ενδοξότερη από τα Σεραφίμ, εσένα που χωρίς φθορά γέννησες τον Θεό Λόγο και είσαι πραγματική Θεοτόκος.

Μεγαλυνάρια.

Ας τιμήσουμε με ύμνους εσένα που αναδείχτηκες υψηλότερη από τους ουρανούς και καθαρότερη από τις ακτίνες του ήλιου, εσένα που μας λύτρωσες από την κατάρα και είσαι η Δέσποινα του κόσμου.

Από τις πολλές μου αμαρτίες είναι άρρωστο το σώμα μου κι η ψυχή. Καταφεύγω σ’ εσένα τη Χαριτωμένη, βοήθησέ με εσύ που είσαι η ελπίδα των απελπισμένων.

Δέσποινα και Μητέρα του Λυτρωτή, δέξου παρακλήσεις των αναξίων δούλων σου, να μεσιτέψεις σ’ Αυτόν που γεννήθηκε από εσένα. Ω Δέσποινα του κόσμου γίνε μεσίτρια.

Σου ψάλλουμε τώρα πρόθυμα την ωδή, πολυύμνητε Θεοτόκε με ευφροσύνη. Μαζί με τον Πρόδρομο και όλους τους αγίους ικέτευε, Θεοτόκε, τον Υιό σου να μας σπλαχνιστεί.

Άφωνα μένουν τα χείλη των ασεβών που δεν προσκυνούν τη σεβαστή σου εικόνα, την Οδηγήτρια, που τη ζωγράφισε ο ιερότατος απόστολος Λουκάς.

Όλες των Αγγέλων οι στρατιές, Πρόδρομε του Κυρίου, οι Δώδεκα Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι, θερμοπαρακαλέστε τον Θεό να μας ελεήσει στο να σωθούμε.

Ο Αναγνώστης:

Είσαι Άγιος Θεέ Πατέρα, είσαι Άγιος Υιέ Δυνατέ, είσαι Άγιο Αθάνατο Πνεύμα, ελέησέ μας (τρεις φορές).

Ανήκει δοξολογία στον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες. Αμήν.

Παναγία Τριάδα, ελέησέ μας. Κύριε Θεέ συγχώρεσε τις αμαρτίες μας. Δέσποτα Υιέ, συγχώρεσε τις αμαρτίες μας. Άγιο Πνεύμα, επισκέψου και θεράπευσε τις αδυναμίες μας, εξαιτίας του ονόματός Σου. Κύριε, ελέησέ μας, Κύριε ελέησέ μας, Κύριε, ελέησέ μας.

Επουράνιε Πατέρα μας, ας δοξαστεί το όνομά Σου, ας έλθει η βασιλεία Σου, ας γίνει το θέλημά Σου, όπως στον ουρανό, έτσι και στη γη. Το αναγκαίο για τη συντήρησή μας ψωμί δώσε μας σήμερα, και συγχώρεσε τις αμαρτίες μας, όπως και εμείς συγχωρούμε εκείνους που μας έχουν κάνει κακό. Και μη επιτρέψεις να πέσουμε σε πειρασμό, αλλά γλύτωσέ μας από τον πονηρό.

Ο Ιερέας: Αυτά τα ζητούμε γιατί είναι δική Σου η βασιλεία και η δύναμη και η δόξα, του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες.

Αμήν.

Ελέησέ μας, Θεέ, σύμφωνα με το μεγάλο Σου έλεος, Σε παρακαλούμε άκουσέ μας με ενδιαφέρον και ελέησέ μας.

Κύριε, ελέησέ μας (τρεις φορές).

Παρακαλούμε ακόμη, για να ακούσει με προσοχή ο Κύριος και Θεός τη φωνή της παρακλήσεώς μας, εμείς που είμαστε αμαρτωλοί και να μας ελεήσει.

Κύριε, ελέησέ μας (τρεις φορές).

Θεέ και Σωτήρα μας, άκουσέ μας με προσοχή, Εσύ που είσαι η ελπίδα όλων των ανθρώπων που κατοικούν στις άκρες της γης και βρίσκονται μακριά στη θάλασσα. Και γίνε, Δέσποτα, πολύ ευμενής, για τις αμαρτίες μας και ελέησέ μας. Διότι είσαι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός και απευθύνουμε τη δοξολογία σ’ Εσένα, τον Πατέρα και τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, τώρα και πάντοτε και στους ατέλειωτους αιώνες. Αμήν.

Θεέ, Σου ανήκει δοξολογία, Εσένα που είσαι η ελπίδα μας, Σου ανήκει δοξολογία.

Ο Χριστός, ο αληθινός Θεός μας, με τις θερμές προσευχές της πάναγνης και αμόλυντης αγίας Μητέρας Του, με τις ικετευτικές προσευχές των αγίων, δοξασμένων και πολύ φημισμένων Αποστόλων, των αγίων ενδόξων Μαρτύρων που είχαν καλές νίκες, των Οσίων και Θεοφόρων πατέρων μας των αγίων και δικαίων προγόνων του Χριστού, Ιωακείμ και Άννας, του αγίου (της ημέρας) του οποίου τελούμε την μνήμη και όλων των αγίων, να ελεήσει και να σώσει εμάς ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμον Θεός μας.

Εξαποστειλάρια.

Απόστολοι από τα πέρατα του κόσμου μαζευτείτε εδώ, στο χωριό Γεθσημανή για να κηδεύσετε το σώμα μου. Και Εσύ Υιέ και Θεέ μου, παράλαβε την ψυχή μου.

Παρθένε, Μητέρα του Κυρίου, εσύ που είσαι η αγαλλίαση των Αγγέλων και η χαρά των θλιβομένων, η προστάτιδα των Χριστιανών, βοήθησέ με και γλύτωσέ με από τα αιώνια βάσανα.

Και εσένα έχω μόνη μεσίτρια προς τον φιλάνθρωπο Θεό, για να μη μου ελέγξει τις πράξεις μπροστά στους αγγέλους. Σε παρακαλώ, Παρθένε, βοήθησέ με γρήγορα.

Πύργε πλεγμένε με χρυσάφι, πόλη με δώδεκα τείχη, θρόνε που ακτινοβολείς και έδρα του βασιλιά. Ακατανόητο θαύμα, πως τρέφεις με γάλα τον Δεσπότη

Με τις ευχές των αγίων Πατέρων μας, Κύριε Ιησού Χριστέ και Θεέ μας ελέησέ μας.